imperare
Skočit na navigaci
Skočit na vyhledávání
latina[editovat]
sloveso[editovat]
- 1. konjugace (a-kmeny)
časování[editovat]
| Čas | Osoba | Aktivum | Pasivum |
|---|---|---|---|
| Infinitiv | – | imperāre | – |
| Prézens sg. | 1. | imperō | imperor |
| 2. | imperās | imperāris | |
| 3. | imperat | imperātur | |
| Prézens pl. | 1. | imperāmus | imperāmur |
| 2. | imperātis | imperāminī | |
| 3. | imperant | imperantur | |
| Imperativ sg. | 2. | imperā! | – |
| Imperativ pl.. | 2. | imperāte! | – |
| Imperfektum sg. | 1. | imperābam | imperābar |
| 2. | imperābās | imperābāris | |
| 3. | imperābat | imperābātur | |
| Imperfektum pl. | 1. | imperābāmus | imperābāmur |
| 2. | imperābátis | imperābāminī | |
| 3. | imperābant | imperābantur | |
| Futurum sg. (první) | 1. | imperābō | imperābor |
| 2. | imperābis | imperāberis | |
| 3. | imperābit | imperābitur | |
| Futurum pl. (první) | 1. | imperābimus | imperābimur |
| 2. | imperābitis | imperābiminī | |
| 3. | imperābunt | imperābuntur | |
| Konjunktiv imperfekta sg. | 1. | imperārem | – |
| 2. | imperārēs | – | |
| 3. | imperāret | – | |
| Konjunktiv imperfekta pl. | 1. | imperārēmus | – |
| 2. | imperārētis | – | |
| 3. | imperārent | – |