esurire

Z Wikislovníku
Skočit na navigaci Skočit na vyhledávání

latina[editovat]

etymologie[editovat]

Deziderativum od slovesa edere.

sloveso[editovat]

  • 4. konjugace (i-kmeny)
  • intranzitivní

časování[editovat]

Čas Osoba Aktivum Pasivum
Infinitiv ēsurīre -
Prézens sg. 1. ēsuriō -
2. ēsurīs -
3. ēsurit ēsurītur
Prézens pl. 1. ēsurīmus -
2. ēsurītis -
3. ēsuriunt -
Imperativ sg. 2. ēsurī!
Imperativ pl.. 2. ēsurīte!
Imperfektum sg. 1. ēsuriēbam -
2. ēsuriēbās -
3. ēsuriēbat ēsuriēbātur
Imperfektum pl. 1. ēsuriēbāmus -
2. ēsuriēbātis -
3. ēsuriēbant -
Futurum sg. (první) 1. ēsuriam -
2. ēsuriēs -
3. ēsuriet ēsuriētur
Futurum pl. (první) 1. ēsuriēmus -
2. ēsuriētis -
3. ēsurient -
Konjunktiv imperfekta sg. 1. ēsurīrem -
2. ēsurīrēs -
3. ēsurīret ēsurīrētur
Konjunktiv imperfekta pl. 1. ēsurīrēmus -
2. ēsurīrētis -
3. ēsurīrent -
Konjunktiv prézenta sg. 1. ēsuriam -
2. ēsuriās -
3. ēsuriat ēsuriātur
Konjunktiv prézenta pl. 1. ēsuriāmus -
2. ēsuriātis -
3. ēsuriant -

význam[editovat]

  1. chtít jíst; hladovět, lačnět
    • Beati iustitiae esurientes et sitientes, quod ei saturabuntur. – Blahoslavení, kdo hladovějí a žízní po spravedlnost, neboť oni budou nasyceni[1]

související[editovat]

poznámky[editovat]

  1. w:Matoušovo evangelium, Kázání na hoře