curare

Z Wikislovníku
Skočit na navigaci Skočit na vyhledávání

italština[editovat]

etymologie[editovat]

z latinského cūrāre

sloveso[editovat]

  • pravidelné
  • pomocné sloveso avere

časování[editovat]

Oznamovací způsob
Osoba Číslo jednotné Číslo množné
1. io 2. tu 3. lui / lei 1. noi 2. voi 3. essi / esse
Jednoduché
časy
Prézens curo curi cura curiamo curate curano
Imperfektum curavo curavi curava curavamo curavate curavano
Passato remoto curai curasti curò curammo curaste curarono
Futurum I curerò curerai curerà cureremo curerete cureranno
Složené
časy
Passato prossimo ho curato hai curato ha curato abbiamo curato avete curato hanno curato
Trapassato prossimo avevo curato avevi curato aveva curato avevamo curato avevate curato avevano curato
Trapassato remoto ebbi curato avesti curato ebbe curato avemmo curato aveste curato ebbero curato
Předbudoucí avrò curato avrai curato avrà curato avremo curato avrete curato avranno curato
Spojovací způsob
Osoba Číslo jednotné Číslo množné
1. che io 2. che tu 3. che lui / lei 1. che noi 2. che voi 3. che essi / esse
Jednoduché
časy
Prézens curi curi curi curiamo curiate curino
Imperfektum curassi curassi curasse curassimo curaste curassero
Složené
časy
Passato abbia curato abbia curato abbia curato abbiamo curato abbiate curato abbiano curato
Trapassato avessi curato avessi curato avesse curato avessimo curato aveste curato avessero curato
Podmiňovací způsob
Osoba Číslo jednotné Číslo množné
1. io 2. tu 3. lui / lei 1. noi 2. voi 3. essi / esse
přítomný curerei cureresti curerebbe cureremmo curereste curerebbero
minulý avrei curato avresti curato avrebbe curato avremmo curato avreste curato avrebbero curato
Rozkazovací způsob
Osoba Číslo
jednotné
Číslo množné
2. 3. 1. 2. 3.
Prézens cura curi curiamo curate curino
přítomný minulý
Infinitiv curare avere curato
Přechodník curando avendo curato
Příčestí curante curato

význam[editovat]

  1. starat se, dbát
  2. pečovat, ošetřovat, léčit

latina[editovat]

výslovnost[editovat]

  • IPA: [kuːˈraːrɛ]

varianty zápisu[editovat]

  • CVRARE, cūrāre, cvrare

sloveso[editovat]

  • 1. konjugace (a-kmeny)
  • pojící se s akuzativem, ve 3.významu s gerundivem

časování[editovat]

indikativ
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens cūrō cūrās cūrat cūrāmus cūrātis cūrant
futurum I. cūrābō cūrābis cūrābit cūrābimus cūrābitis cūrābunt
imperfektum cūrābam cūrābās cūrābat cūrābāmus cūrābātis cūrābant
perfektum cūrāvī cūrāvistī cūrāvit cūrāvimus cūrāvistis cūrāvērunt
futurum II. cūrāverō cūrāveris cūrāverit cūrāverimus cūrāveritis cūrāverint
plusquamperfektum cūrāveram cūrāverās cūrāverat cūrāverāmus cūrāverātis cūrāverant
pasivum prézens cūror cūrāris cūrātur cūrāmur cūrāminī cūrantur
futurum I. cūrābor cūrāberis cūrābitur cūrābimur cūrābiminī cūrābuntur
imperfektum cūrābar cūrābāris cūrābātur cūrābāmur cūrābāminī cūrābantur
perfektum cūrātus sum
cūrāta sum
cūrātum sum
cūrātus es
cūrāta es
cūrātum es
cūrātus est
cūrāta est
cūrātum est
cūrātī sumus
cūrātae sumus
cūrāta sumus
cūrātī estis
cūrātae estis
cūrāta estis
cūrātī sunt
cūrātae sunt
cūrāta sunt
plusquamperfektum cūrātus eram
cūrāta eram
cūrātum eram
cūrātus erās
cūrāta erās
cūrātum erās
cūrātus erat
cūrāta erat
cūrātum erat
cūrātī erāmus
cūrātae erāmus
cūrāta erāmus
cūrātī erātis
cūrātae erātis
cūrāta erātis
cūrātī erant
cūrātae erant
cūrāta erant
futurum II. cūrātus erō
cūrāta erō
cūrātum erō
cūrātus eris
cūrāta eris
cūrātum eris
cūrātus erit
cūrāta erit
cūrātum erit
cūrātī erimus
cūrātae erimus
cūrāta erimus
cūrātī eritis
cūrātae eritis
cūrāta eritis
cūrātī erunt
cūrātae erunt
cūrāta erunt
konjunktiv
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens cūrem cūrēs cūret cūrēmus cūrētis cūrent
imperfektum cūrārem cūrārēs cūrāret cūrārēmus cūrārētis cūrārent
perfektum cūrāverim cūrāveris cūrāverit cūrāverimus cūrāveritis cūrāverint
plusquamperfektum cūrāvissem cūrāvissēs cūrāvisset cūrāvissēmus cūrāvissētis cūrāvissent
pasivum prézens cūrer cūrēris cūrētur cūrēmur cūrēminī cūrentur
imperfektum cūrārer cūrārēris cūrārētur cūrārēmur cūrārēminī cūrārentur
perfektum cūrātus sim
cūrāta sim
cūrātum sim
cūrātus sīs
cūrāta sīs
cūrātum sīs
cūrātus sit
cūrāta sit
cūrātum sit
cūrātī sīmus
cūrātae sīmus
cūrāta sīmus
cūrātī sītis
cūrātae sītis
cūrāta sītis
cūrātī sint
cūrātae sint
cūrāta sint
plusquamperfektum cūrātus essem
cūrāta essem
cūrātum essem
cūrātus essēs
cūrāta essēs
cūrātum essēs
cūrātus esset
cūrāta esset
cūrātum esset
cūrātī essēmus
cūrātae essēmus
cūrāta essēmus
cūrātī essētis
cūrātae essētis
cūrāta essētis
cūrātī essent
cūrātae essent
cūrāta essent
imperativ
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens cūrā cūrāte
futurum cūrātō cūrātō cūrātōte cūrantō
pasivum prézens cūrāre cūrāminī
futurum cūrātor cūrātor curantor
infinitiv
číslo singulár plurál
aktivum prézens cūrāre
perfektum
futurum
pasivum prézens cūrārī
perfektum
futurum cūrātum īrī
participia
aktivum pasivum
prézens perfektum futurum prézens perfektum futurum
cūrāns
(curantis)
cūrātūrus,
cūrātūra,
cūrātūrum
cūrandus,
cūranda,
cūrandum


význam[editovat]

  1. pečovat
  2. starat se
  3. zařídit, postarat se, nařídit
    • Caesar pontem faciendum cūrāvit. – Caesar přikázal postavit most.

související[editovat]