łakomczuch

polština

výslovnost

• IPA: [waˈkɔm.t͡ʂux]  łakomczuch^{? • info}

podstatné jméno

• rod mužský životný

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	łakomczuch	łakomczuchy
genitiv	łakomczucha	łakomczuchów
dativ	łakomczuchowi	łakomczuchom
akuzativ	łakomczucha	łakomczuchów
instrumentál	łakomczuchem	łakomczuchami
lokál	łakomczuchu	łakomczuchach
vokativ	łakomczuche	łakomczuchy

význam

1. hamoun, lakomec
   • Krzyś jest strasznym łakomczuchem, zjada całą tabliczkę czekolady na raz.
   • Łysenko, który twierdził, że geny nie istnieją, że prawa Mendla to burżuazyjny wymysł, był krwawym łakomczuchem. Fałszował doświadczenia i dorabiał do tego mętny filozoficzny sos marksistowsko-leninowski. Jacques Monod wyszedł z partii z powodu Łysenki, wielu naukowców wtedy z tego powodu odeszło. – Lysenko, který tvrdil, že geny neexistují, že Mendelovy zákony jsou buržoazní výmysl, byl krvavý hamoun. Falšoval experimenty a přimíchával do toho vágní šťávu marxisticko-leninistické filosofie. Jacques Monod kvůli Lysenkovi vystoupil ze strany, mnoho vědců kvůli tomu odešlo.

synonyma

1. łasuch, obżartuch, obżarciuch, żarłok

související

• łakomstwo
• łakomczeć
• łakomczucha
• łakomczuszek