συγχρωτισμός

řečtina

výslovnost

• IPA: [siŋ.xro.ti.ˈzmɔs]

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	συγχρωτισμός	συγχρωτισμοί
genitiv	συγχρωτισμού	συγχρωτισμών
akuzativ	συγχρωτισμό	συγχρωτισμούς
vokativ	συγχρωτισμέ	συγχρωτισμοί

význam

1. styk, spolupobývání, stýkání se, míšení
   • [Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος] [π]αρακαλεί τους πάντες και ιδιαιτέρως τους ηλικιωμένους ανθρώπους και όσους ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού να παραμένουν στις οικίες τους, προκειμένου να αποφευχθεί ο συγχρωτισμός τους με άλλους συνανθρώπους τους. – Svatá synoda církve prosí všechny a zvláště starší lidi i ty, kteří patří do snadno nakazitelných / náchylných skupin obyvatelstva, aby zůstávali ve svých obydlích kvůli tomu, aby pokud možno nedocházelo k jejich styku s ostatními lidmi.
2. promiskuita

související

• ασυγχρωτισία
• συγχρωτιστικός
• συγχρωτίζομαι
• μεταβίβαση