σύμπτωση
řečtina
[editovat]výslovnost
[editovat]- IPA: [ˈsi.bdɔ.sɪ]
etymologie
[editovat]Ze starořeckého σύμπτωσις, utvořeného předponou σύν a substantivem πτῶσις (což je deverbativum od slovesa πίπτειν — padat).
podstatné jméno
[editovat]- rod ženský
skloňování
[editovat]| Substantivum | singulár | plurál |
|---|---|---|
| nominativ | σύμπτωση | συμπτώσεις |
| genitiv | συμπτώσεως nebo σύμπτωσης | συμπτώσεων |
| akuzativ | σύμπτωση | συμπτώσεις |
| vokativ | σύμπτωση | συμπτώσεις |