ciemięzca

polština

výslovnost

• IPA: [t͡ɕɛˈmjw̃s.t͡sa]
•  ciemięzca^{? • info}

etymologie

Příponou -ca odvozeno od slovesa ciemięzyć, které utvořeno k substantivu ciemięga — nemehlo, břídil, ťulpas; dřina, lopota, které pravděpodobně úzce souvisí s ciemię, jež vychází z předpokládaného praslovanského *těmę. Srovnej např. běloruské це́мя, české temeno, témě nebo ruské те́мя. Vzdáleněji je pak možná souvislost i s např. tył či českým týl.

podstatné jméno

• rod mužský životný

význam

1. utlačovatel, utiskovatel
   • Któż by zniósł bicze i szyderstwa czasu, krzywdy ciemiężców i zniewagi pysznych, boleść okrutną wzgardzonej miłości, prawa leniwe, zuchwalstwo urzędów i poniżenie, które znosić musi zasługa cicha od niegodnych łotrów, gdyby uwolnić się mógł sam od tego nagim sztyletem?

synonyma

1. uciskać, gnębić, dręczyć, gnieść

související

• ciemięzyć
• ciemięga
• ciemię