cudzołożnik

polština

výslovnost

• IPA: [t͡su.d͡zɔˈwɔʐ.ɲik]  cudzołożnik^{? • info}

podstatné jméno

• rod mužský životný

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	cudzołożnik	cudzołożnicy
genitiv	cudzołożnika	cudzołożników
dativ	cudzołożnikowi	cudzołożnikom
akuzativ	cudzołożnika	cudzołożników
instrumentál	cudzołożnikiem	cudzołożnikami
lokál	cudzołożniku	cudzołożnikach
vokativ	cudzołożniku	cudzołożnicy

význam

1. cizoložník, nevěrník
   • Nie płaciło się kary za zabicie człowieka w pojedynku sądowym ani za zabicie cudzołożnika, włamywacza lub podpalacza pochwyconego na gorącym uczynku, ani za sztuczne poronienie wywołane przez samą matkę, ani za zgładzenie świętokradcy, który włamał się do świątyni. – Netrestalo se za zabití člověka v souboji ani za zabití cizoložníka, pachatele vloupání či žháře přichyceného při činu, ani za umělý potrat vyvolaný samotnou matkou, ani za likvidaci svatokrádežníka, který se vloupal do chrámu.

související

• cudzołożyć
• cudzołóstwo
• cudzołożnica
• oszukiwać
• cudzołożny