czołg

polština

výslovnost

• IPA: [t͡ʃɔwk]  czołg^{? • info}

podstatné jméno

• rod mužský neživotný

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	czołg	czołgi
genitiv	czołgu	czołgów
dativ	czołgowi	czołgom
akuzativ	czołg	czołgi
instrumentál	czołgiem	czołgami
lokál	czołgu	czołgach
vokativ	czołgu	czołgi

význam

1. tank
   • Partyzanci urządzili zasadzkę na przejeżdżającą kompanię czołgów. – Partyzáni přepadli ze zálohy projíždějící kolonu tanků.

související

• czołgista
• czołgać się