kłąb

polština

výslovnost

• IPA: [kwõp]

etymologie

Blízce příbuzné s českým kloub.

podstatné jméno

rod mužský neživotný

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	kłąb	kłęby
genitiv	kłębu	kłębów
dativ	kłębowi	kłębom
akuzativ	kłąb	kłęby
instrumentál	kłębiem	kłębami
lokál	kłębu	kłębach
vokativ	kłębu	kłęby

význam

1. klubko
2. chomáč, chuchvalec
   • Jakoż natychmiast potężny kłąb gryzącego dymu uderzył przez otwór jamy w sam nos Koszałka-Opałka, tak że Krasnoludek odskoczył gwałtownie, krztusząc się.
3. (v zoologii, v anatomii) kohoutek
   • Wysokość w kłębie – pionowy rozmiar zwierzęcia czworonożnego liczony od poziomu ziemi do kłębu, czyli najwyższego punktu tułowia, położonego na szczycie łopatek. – Výška v kohoutku je svislý rozměr čtyřnohého zvířete počítaný od povrchu země do kohoutku, neboli nejvyššího bodu trupu umístěného na vrcholu lopatek.
4. roj, seskupení hmyzu
5. (v anatomii) palcový val, svalstvo palcového valu
6. přadeno

související

• kłębek
• kłębowy
• skłębienie
• kłębiasty
• skłębić