Nam ut cuiusque studium ex aetate flagrabat, aliis uoluptates praebere, aliis canes atque equos mercari, postremo neque sumptui neque modestiae suae parcere, dum illos obnoxios fidosque sibi faceret.[1]
Erat ei consilium ad facinus aptum, consilio autem neque lingua neque manus deerat.[2]