pająk

polština

výslovnost

• IPA: [ˈpajɔ̃ŋk]  pająk^{? • info}

etymologie

Ze staroslověnského паѫкъ, které vychází z předpokládaného praslovanského *paǫkъ, dále viz české pavouk. Srovnej např. ruské паук či lužickosrbské pawk.

podstatné jméno

• rod mužský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	pająk	pająki
genitiv	pająka	pająków
dativ	pająkowi	pająkom
akuzativ	pająka	pająki
instrumentál	pająkiem	pająkami
lokál	pająku	pająkach
vokativ	pająku	pająki

význam

1. (v zoologii) pavouk
   • Jak kostucha skrzyżowana z pająkiem, niech ją szlag trafi. Nina spodziewała się wybuchu histerii, ale niespodziewanie w szopie zapadła ciężka od napięcia cisza. – Jako smrtka zkřížená s pavoukem, ať ji trefí šlak. Nina očekávala výbuch hysterie, ale náhle v místnosti zavládlo ticho těžké napětím.
   • Czarne wdowy to najniebezpieczniejsze pająki świata. – Černé vdovy jsou nejnebezpečnější pavouci na světě.
   • Papież Benedykt wygłosił przemówienie z pająkiem na sutannie. – Papež Benedikt pronesl kázání s pavoukem na sutaně.

fráze a idiomy

• grać w pająka

přísloví, rčení a pořekadla

• gdy pająk w lipcu przychodzi, to za sobą deszcz przywodzi, gdy swą pajęczynę snuje, bliską burzę czuje

související

• pająkowaty
• pajęczyna
• pajęczarz
• pajączek
• pajęczyza
• pajęczy
• pajęcznica
• pajęczynowcowate
• pajęczak