równonoc

polština

výslovnost

• IPA: [ruvˈnɔ.nɔt͡s]
•  równonoc^{? • info}

dělení

• rów-no-noc

etymologie

Kalk latinského aequinoctĭum. Utvořeno spojením substantiva noc a kořene adjektiva równy. (Doslova tedy vlastně jakási „rovnonočnost“.)

podstatné jméno

• rod ženský

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	równonoc	równonoce
genitiv	równonocy	równonocy
dativ	równonocy	równonocom
akuzativ	równonoc	równonoce
instrumentál	równonocą	równonocami
lokál	równonocy	równonocach
vokativ	równonocy	równonoce

význam

1. (v astronomii) rovnodennost

synonyma

1. ekwinokcjum

antonyma

1. solstycjum, przesilenie

slovní spojení

• równonoc jesienna (podzimní rovnodennost)
• równonoc wiosienna (jarní rovnodennost)

související

• równonocny
• noc
• północ
• równy