wróżbiarstwo

polština

výslovnost

• IPA: [vruʒˈbʲjarstfɔ]  wróżbiarstwo^{? • info}

podstatné jméno

• rod střední

význam

1. jasnovidectví, věštění
   • Harry zdziwił sie, widząc profesor Trelawney, nauczycielkę wróżbiarstwa, siedzącą z drugej strony Hagrida; rzadko opuszczała swój pokój na szczycie wieży i jeszcze nigdy nie zaszczyciła swoją obecnością uczty powitalnej. – Harryho překvapilo, že viděl profesorku Trelawneyovou, učitelku věštění, sedět na druhé straně Hagrida; zřídkakdy opouštěla ​​svůj pokoj na vrcholu věže a nikdy neozdobila uvítací hostinu svou přítomností.

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	wróżbiarstwo	wróżbiarstwa
genitiv	wróżbiarstwa	wróżbiarstw
dativ	wróżbiarstwu	wróżbiarstwom
akuzativ	wróżbiarstwo	wróżbiarstwa
instrumentál	wróżbiarstwem	wróżbiarstwami
lokál	wróżbiarstwu	wróżbiarstwach
vokativ	wróżbiarstwo	wróżbiarstwa

související

• wróżbiarz (věštec)
• wróżbiarka (věštkyně)
• wróżyć (věštit)
• wróżba (věštba)
• wróżenie (věštění)
• wróżbitka
• wróżebny (věštný, jasnovidný)
• wróż