koniec
Z Wikislovníku
Skočit na navigaci
Skočit na vyhledávání
podstatné jméno[editovat]
| Substantivum
|
singulár
|
plurál
|
| nominativ
|
koniec
|
końce
|
| genitiv
|
końca
|
końców
|
| dativ
|
końcowi
|
końcom
|
| akuzativ
|
koniec
|
końce
|
| instrumentál
|
końcem
|
końcami
|
| lokál
|
końcu
|
końcach
|
| vokativ
|
końcu
|
końce
|
- konec, závěr
- schyłek
- początek, zaczątek, zalążek
podstatné jméno[editovat]
| Substantivum
|
singulár
|
plurál
|
| nominativ
|
koniec
|
konce
|
| genitiv
|
konca
|
koncov
|
| dativ
|
koncu
|
koncom
|
| akuzativ
|
koniec
|
konce
|
| lokál
|
konci
|
koncoch
|
| instrumentál
|
koncom
|
koncami
|
- konec
- začiatok
