Přeskočit na obsah

farcire

Z Wikislovníku

latina

[editovat]

sloveso

[editovat]
  • 4. konjugace (i-kmeny)
  • tranzitivní

časování

[editovat]
Čas Osoba Aktivum Pasivum
Infinitiv farcīre farcīrī
Prézens sg. 1. farciō farcior
2. farcīs farcīris
3. farcit farcītur
Prézens pl. 1. farcīmus farcīmur
2. farcītis farcīminī
3. farciunt farciuntur
Imperativ sg. 2. farcī!
Imperativ pl.. 2. farcīte!
Imperfektum sg. 1. farciēbam farciēbar
2. farciēbās farciēbāris
3. farciēbat farciēbātur
Imperfektum pl. 1. farciēbāmus farciēbāmur
2. farciēbátis farciēbāminī
3. farciēbant farciēbantur
Futurum sg. (první) 1. farciam farciar
2. farciēs farciēris
3. farciet farciētur
Futurum pl. (první) 1. farciēmus farciēmur
2. farciētis farciēminī
3. farcient farcientur
Konjunktiv imperfekta sg. 1. farcīrem farcīrer
2. farcīrēs farcīrēris
3. farcīret farcīrētur
Konjunktiv imperfekta pl. 1. farcīrēmus farcīrēmur
2. farcīrētis farcīrēminī
3. farcīrent farcīrentur
Konjunktiv prézenta sg. 1. farciam farciar
2. farciās farciāris
3. farciat farciātur
Konjunktiv prézenta pl. 1. farciāmus farciāmur
2. farciātis farciāminī
3. farciant farciantur

význam

[editovat]
  1. cpát

související

[editovat]