kłamać
Skočit na navigaci
Skočit na vyhledávání
polština[editovat]
výslovnost[editovat]
sloveso[editovat]
- nedokonavé
- intranzitivní
- k dokonavému skłamać
časování[editovat]
- oznamovací způsob
| Přítomný čas | ||
|---|---|---|
| Osoba | Singulár | Plurál |
| 1. | kłamię | kłamiemy |
| 2. | kłamiesz | kłamiecie |
| 3. | kłamie | kłamią |
| Minulý čas | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Osoba | Singulár | Plurál | ||||
| mužský | ženský | střední | mužský osobní | ženský | střední | |
| 1. | kłamałem | kłamałam | kłamałom | kłamaliśmy | kłamałyśmy | |
| 2. | kłamałeś | kłamałaś | kłamałoś | kłamaliście | kłamałyście | |
| 3. | kłamał | kłamała | kłamało | kłamali | kłamały | |
význam[editovat]
- lhát
- Ewa bardzo nie lubi, gdy jej dzieci kłamią. – Ewa velmi nerada, když jí děti lžou.
- Nie kłam, że kochasz mnie! – Nelži mi, že mě máš rád(a).