Přeskočit na obsah
- oznamovací způsob
| Přítomný čas |
| Osoba | Singulár | Plurál |
| 1. |
muszę |
musimy |
| 2. |
musisz |
musicie |
| 3. |
musi |
muszą |
| Minulý čas |
| Osoba | Singulár | Plurál |
| mužský | ženský | střední | mužský osobní | ženský | střední |
| 1. |
musiałem |
musiałam |
musiałom |
musieliśmy |
musiałyśmy |
| 2. |
musiałeś |
musiałaś |
musiałoś |
musieliście |
musiałyście |
| 3. |
musiał |
musiała |
musiało |
musieli |
musiały |
- muset
- Muszę iść. – Musím už jít.
- Musicie zabrać ze sobą zapasy na drogę, inaczej będziecie głodni. – Musíte si s sebou vzít zásoby na cestu, jinak budete mít hlad.[1]
- ↑ převzato z polského Wikisłowniku
