oppugnare

latina

výslovnost

• IPA: [ˀɔpːʊŋˈnaːrɛ] (klasická restituovaná)

varianty

• OPPVGNARE, oppugnāre, OPPVCNARE

sloveso

• 1. konjugace (a-kmeny)
• tranzitivní

časování

Čas	Osoba	Aktivum	Pasivum
Infinitiv	–	oppugnāre	oppugnārī
Prézens sg.	1.	oppugnō	oppugnor
	2.	oppugnās	oppugnāris
	3.	oppugnat	oppugnātur
Prézens pl.	1.	oppugnāmus	oppugnāmur
	2.	oppugnātis	oppugnāminī
	3.	oppugnant	oppugnantur
Imperativ sg.	2.	oppugnā!	–
Imperativ pl..	2.	oppugnāte!	–
Imperfektum sg.	1.	oppugnābam	oppugnābar
	2.	oppugnābās	oppugnābāris
	3.	oppugnābat	oppugnābātur
Imperfektum pl.	1.	oppugnābāmus	oppugnābāmur
	2.	oppugnābátis	oppugnābāminī
	3.	oppugnābant	oppugnābantur
Futurum sg. (první)	1.	oppugnābō	oppugnābor
	2.	oppugnābis	oppugnāberis
	3.	oppugnābit	oppugnābitur
Futurum pl. (první)	1.	oppugnābimus	oppugnābimur
	2.	oppugnābitis	oppugnābiminī
	3.	oppugnābunt	oppugnābuntur
Konjunktiv imperfekta sg.	1.	oppugnārem	oppugnārer
	2.	oppugnārēs	oppugnārēris
	3.	oppugnāret	oppugnārētur
Konjunktiv imperfekta pl.	1.	oppugnārēmus	oppugnārēmur
	2.	oppugnārētis	oppugnārēminī
	3.	oppugnārent	oppugnārentur
Konjunktiv prézenta sg.	1.	oppugnem	oppugner
	2.	oppugnēs	oppugnēris
	3.	oppugnet	oppugnētur
Konjunktiv prézenta pl.	1.	oppugnēmus	oppugnēmur
	2.	oppugnētis	oppugnēminī
	3.	oppugnent	oppugnentur

význam

1. dobývat, dobýt
2. obléhat

související

• oppugnātiō
• oppugnātor
• pugna
• oppugnātus
• oppugnō
• oppugnāverim
• expugnāre
• oppugnātrīx
• pugnāre
• oppugnasse