sprzątać

polština

výslovnost

• IPA: [ˈspʂɔn.tat͡ɕ]

sloveso

• tranzitivní
• nedokonavé

časování

oznamovací způsob

Přítomný čas
Osoba	Singulár	Plurál
1.	sprzątam	sprzątamy
2.	sprzątasz	sprzątacie
3.	sprząta	sprzątają

Minulý čas
Osoba	Singulár			Plurál
	mužský	ženský	střední	mužský osobní	ženský	střední
1.	sprzątałem	sprzątałam	sprzątałom	sprzątaliśmy	sprzątałyśmy
2.	sprzątałeś	sprzątałaś	sprzątałoś	sprzątaliście	sprzątałyście
3.	sprzątał	sprzątała	sprzątało	sprzątali	sprzątały

význam

1. uklízet
2. sklízet (úrodu)
3. (hovorově, přeneseně) čmajznout, otočit
   • Ktoś sprzątnął mi rower sprzed domu. – Někdo mi zpřed domu otočil bicykl.
4. (hovorově) pořádat, hltat, baštit
5. (hovorově, přeneseně) odklízet, likvidovat

antonyma

1. brudzić, bałaganić

související

• sprzątnąć
• sprzątaczka
• uprzątać
• sprzątanie