habere

Z Wikislovníku
Skočit na navigaci Skočit na vyhledávání

latina[editovat]

výslovnost[editovat]

  • IPA: [ɦaˈbeːrɛ] (středověká, středoevropská)

sloveso[editovat]

  • 2. konjugace (e-kmeny)
  • tranzitivní

časování[editovat]

indikativ
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens habeō habēs habet habēmus habētis habent
futurum I. habēbō habēbis habēbit habēbimus habēbitis habēbunt
imperfektum habēbam habēbās habēbat habēbāmus habēbātis habēbant
perfektum habuī habuistī habuit habuimus habuistis habuērunt
futurum II. habuerō habueris habuerit habuerimus habueritis habuerint
plusquamperfektum habueram habuerās habuerat habuerāmus habuerātis habuerant
pasivum prézens habeor habēris habētur habēmur habēminī habentur
futurum I. habēbor habēberis habēbitur habēbimur habēbiminī habēbuntur
imperfektum habēbar habēbāris habēbātur habēbāmur habēbāminī habēbantur
perfektum
plusquamperfektum
futurum II.
konjunktiv
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens habeam habeās habeat habeāmus habeātis habeant
imperfektum habērem habērēs habēret habērēmus habērētis habērent
perfektum habuerim habueris habuerit habuerimus habueritis habuerint
plusquamperfektum habuissem habuissēs habuisset habuissēmus habuissētis habuissent
pasivum prézens habear habeāris habeātur habeāmur habeāminī habeantur
imperfektum habērer habērēris habērētur habērēmur habērēminī habērentur
perfektum
plusquamperfektum
imperativ
číslo singulár plurál
osoba 1. 2. 3. 1. 2. 3.
aktivum prézens habē habēte
futurum habētō habētō habētōte habentō
pasivum prézens habēre habēminī
futurum habētor habētor habentor
infinitiv
číslo singulár plurál
aktivum prézens habēre
perfektum habuisse
futurum
pasivum prézens habērī
perfektum
futurum habitum īrī
participia
aktivum pasivum
prézens perfektum futurum prézens perfektum futurum
habēns
(habentis)
habitūrus,
habitūra,
habitūrum
habitus,
habita,
habitum
habendus,
habenda,
habendum


význam[editovat]

  1. mít
  2. mít se

související[editovat]