uszczęśliwić
Z Wikislovníku
Skočit na navigaci
Skočit na vyhledávání
- oznamovací způsob
| Přítomný čas
|
| Osoba |
Singulár |
Plurál
|
| 1.
|
uszczęśliwię
|
uszczęśliwimy
|
| 2.
|
uszczęśliwisz
|
uszczęśliwicie
|
| 3.
|
uszczęśliwi
|
uszczęśliwią
|
| Minulý čas
|
| Osoba |
Singulár |
Plurál
|
| mužský |
ženský |
střední |
mužský osobní |
ženský |
střední
|
| 1.
|
uszczęśliwiłem
|
uszczęśliwiłam
|
uszczęśliwiłom
|
uszczęśliwiliśmy
|
uszczęśliwiłyśmy
|
| 2.
|
uszczęśliwiłeś
|
uszczęśliwiłaś
|
uszczęśliwiłoś
|
uszczęśliwiliście
|
uszczęśliwiłyście
|
| 3.
|
uszczęśliwił
|
uszczęśliwiła
|
uszczęśliwiło
|
uszczęśliwili
|
uszczęśliwiły
|
- učinit šťastnou / šťastným; oblažit; obšťastnit
- unieszczęśliwić, (z)martwić
uszczęśliwić? • info